Gister bestond mijn dag uit ziekenhuisbedden, ziekenhuiskantine, magazines en gapen. Wat duurde het allemaal lang. Van 9 tot half 6 in dat verdomde ziekenhuis gezeten. En die vent maar slapen, god, wat ben je dan jaloers, ik zou zo graag spontaan flauw vallen om heerlijk in zo'n ziekenhuis bedje wakker te worden na een paar dromerige uurtjes. Maar helaas, ik krijg alle chagrijnige zusters (die trouwens nog blijer met mij waren na het laten vallen van een glas melk), regeldingen en dure parkeerkosten op mijn dak. Eenmaal thuis gister en na een dikke slechte pizza, vielen we samen heerlijk in een diepe slaap.
Dag 1 van het herstel begon om 10 uur. Gelukkig (voor hem) begon mijn voorjaarsvakantie vandaag en had ik niet teveel op de planning staan. Oma was jarig vandaag, daar had ik graag even een gebakje gehaald, maar met zo'n sneu mannetje werd zelfs dat hem niet vandaag. Alles wat we anders samen doen of opdelen, doe ik nu alleen. De dag begon dus met anderhalf uur schoonmaken.. Erg fijn! Zeker als je je dikke poezenkater Davy net heerlijk zijn ochtendplasje naast de bak ziet doen wanneer je beneden komt. Nog meer werk. Eindelijk klaar met schoonmaken wou hinkelend vriendje douchen. Verband mag natuurlijk niet nat worden, dus zustertje Meike is met een washand in de weer gegaan, om na het waterfestijn zelf nog te moeten douchen. Kemy moest natuurlijk ook nog even zijn energie kwijt naast fiets en de patient moest natuurlijk ook nog wat te eten hebben.
Na de brunch begon mijn nieuwe taak: taxichauffeur! Van supermarkt naar vishandel, van ouders naar vrienden, van vrienden naar huis. En ondertussen ook je eigen zaakjes nog moeten regelen he, het leven gaat tenslotte gewoon door. Kom je thuis, in je heerlijk achtergelaten schone huisje, blijken al mijn lieve poezenvrienden hier gewoon schijt aan te hebben en begint het festijn gewoon weer opnieuw. Pis al over the place. Kattenbak maar een beurt gegeven, bestaan er preutse katten? Zoja, ik heb er vier! En na een uur schoonmaken, opruimen, dweilen en nogmaals het nachtelijke blokje om met Kemy ben ik maar op bed gegaan. Het manneke heeft nieuwe verzorgers, die bier zuipen, darten kijken en roken:zijn vrienden. Morgenochtend mag ik weer.
No, I didn't choose a new profession and no, I haven't decided to be a volunteer. And yet, I am called nurse Klivia. Yesterday, my boyfriend had an ankle surgery. Not really a drastic one, but still good for six weeks!!! hopping on crutches and doing nothing at all. Well I can tell you that my boyfriend is a very small little man if he does have a problem and I am of course his Superwoman.
Yesterday my day included hospital beds, hospital canteen, magazines and yawning. The day was so long. From 9 to 6 o'clock I sat in the damn hospital. And that guy was sleeping like a baby, god, I was so jealous, I wanted to faint spontaneously and wake up in a hospital bed after a few dreamy hours. But unfortunately, I get all the cranky nurses (who were even happier with meafter dropping a glass of milk), control things and expensive parking tickets. Once home yesterday and after a big (not healthy) pizza, together we fell in a deep sleep.
Day 1 of the recovery began at 10 o'clock. Fortunately (for him) started my spring break today and I didn't have too much on the schedule. Grandma's birthday was today, I had like to make a pastry, but with such a sad man even that couldn't be done today. Everything else we normally do together or divide, I had to do on my own now.
The day began with an hour of cleaning. Very nice! Especially if you're fat cat just gloriously
puts his morning pee beside the bij while you coming from upstairs. Even more work. When I finally was finished cleaning, the boyfriend wants to shower. Because the bandage can't be wet, nurse Meike became in action with an fannel and after that I had to shower myself. After a little energetic walk with Kemy, me and my patient had someting to eat.
After brunch started my new job: taxi driver! From supermarket to fried fish shop,
from parents to friends, from friends back home. And meanwhile you still have to arrange your things, life's going on! Coming home, in your lovely cottage which you left clean, was a huge mess. My little cat friends coudn't care less about it and my kitchen was all over pee. The cleaning party started all over afain. I putted some new cat litter in the cat's box, maybe I have prudish cats? If it exists, if have four of them! And after another hour of cleaning, tidying, mopping and again another round against the block with Kemy, I finally could go to bed. The patient has new caretakers, who drink beer, watch darts and smoke: his friends. Tomorrow, it's my turn again, Supernurse Meik!
With love,
M